imyW rozpoczynającym się roku szkolnym 2019/20 wraz z Muzeum Sztuki Nowoczesnej zainaugurowaliśmy muzealne spotkanie artystyczno-edukacyjne o włączaniu sztuki i twórczości w procesie edukacji, aby prowadzić atrakcyjne lekcje zgodnie z najnowszymi trendami konektywnej pedagogiki i potrzebami współczesnego ucznia. Podczas spotkania w przestrzeni muzealnej z dorosłymi nauczycielami prowadzimy symulację pracy jak z grupą dzieci czy młodzieży. Ostatnio skupiliśmy się nad treściami i formami dział zgromadzonych na wystawie, która porusza niezwykle ważny i aktualny temat neofaszyzmu. I choć jest to wystawa operująca przede wszystkim materiałem historycznym oraz często ikonicznymi dziełami, które stworzyły formę dla antyfaszystowskiego i antywojennego sprzeciwu – pytania, które stawia, odnoszą się do współczesności (cyt. z kuratorskiego wprowadzenia). W inspiracji wybranymi dziełami sztuki poznajemy modelowy twórczy proces edukacyjny.
„Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku”, która zorganizowana w 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej, przywołuje w trzech precyzyjnych zbliżeniach – „Guernica” i lata 30., wystawa „Arsenał” i lata 50. oraz sztuka współczesna i (post)faszyzm – odrębną i wyrazistą tradycję sztuki antyfaszystowskiej. (cyt. z tekstu kuratorskiego)
https://artmuseum.pl/pl/wystawy/nigdy-wiecej
Bogata antyfaszystowska historia jest inspirującym materiałem do programu edukacyjnego, towarzyszącego wystawie. Nowe pojęcie antyfaszyzmu mieści w sobie wiele zjawisk współczesnej kultury i cywilizacji, o czym warto rozmawiać z młodzieżą. Celem warsztatowego spotkania dla nauczycieli było odkrywanie potencjału edukacyjnego dzieł zgromadzonych na wystawie oraz zainspirowanie do implementacji twórczych metod i sztuki w przebieg lekcji zgodnie z najnowszymi trendami konektywnej pedagogiki i potrzebami współczesnego ucznia.
Podczas cyklicznych spotkań w przestrzeni muzealnej z dorosłymi nauczycielami prowadzona jest symulacja pracy z grupą dzieci lub młodzieży. W inspiracji wybranymi dziełami sztuki poznajemy modelowy twórczy proces edukacyjny. Uczymy się, jak połączyć twórczość artystyczną z innymi dziedzinami (matematyką, geometrią, geografią, literaturą czy historią) oraz jak być kreatywnym nauczycielem i jak uczyć nowych umiejętności i przekazywać wiedzę przez sztukę i twórczość. Oprócz proponowanych działań warsztatowych rozmawiamy o nowych trendach w edukacji, o metodach, które odpowiadają na potrzeby dzisiejszych uczniów i o interdyscyplinarnej, osadzonej w nowoczesnych teoriach pedagogicznych i osiągnięciach wybitnych naukowców, edukacji przez sztukę. Doświadczamy, jak aktywizować podczas zajęć lekcyjnych wszystkie zmysły, które w trakcie procesu uczenia wzmacniają się wzajemnie.
Cele główne muzealnych spotkań warsztatowych dla nauczycieli i edukatorów:
-zapoznanie z ideą edukacji przez sztukę;
-szerzenie kreatywnej pedagogiki i twórczej dydaktyki;
-prezentacja potencjału edukacyjnego poszczególnych wystaw i wybranych dzieł;
-podkreślenie roli sztuki i przedmiotów emocjonalnych w systemie edukacji;
-pobudzenie postaw twórczych środowiska edukacyjnego;
-inspiracja uczestników do dynamizowania systemu edukacji przez korelację sztuki z innymi dziedzinami i twórcze działania prowadzące uczniów do kreatywnego i krytycznego myślenia oraz samodzielności;
-uwrażliwienie na moc współpracy międzyprzedmiotowej;
-poszerzenie środków pozyskiwania komplementarnej wiedzy (m.in. twórczość, doświadczenie, korzystanie z domeny publicznej);
-tworzenie systemowego środowiska estetycznego wychowania i świadomego odbioru kultury;
-wcielanie metod pracy wykorzystujących zasoby grupy i jednostkowe uzdolnienia.
Podczas dwóch pierwszych spotkań, które odbyły się w lutym i w marcu na wystawie p.n. „Daniel Rycharski. Strachy” przyglądaliśmy się ścieżkom dydaktycznym, które zbudować można w odniesieniu prac Rycharskiego, które skłaniają do ważnych dyskusji. W trakcie kolejnego, kwietniowego, w Parku Rzeźby na Bródnie śledziliśmy potencjał edukacyjny tkwiący w plenerowej galerii. W czerwcu została otworzona niezwykła wystawa malarska p.n. „Farba znaczy krew”, która stała się kolejnym pretekstem do rozważań o twórczej edukacji. Doświadczyliśmy malarskiego warsztatu pracy, który pomógł odnieść się do najważniejszych sfer działania i człowieczeństwa każdego z nas. Zastanawialiśmy się „Jak rozmawiać na trudne tematy?”, bo niezaprzeczalnie wystawa takie wyzwalała.